Relacja z seminarium PLANOWANIE UNIWERSALNE – JAK ŻYĆ RAZEM, NIE OBOK SIEBIE

W trakcie seminarium prowadzonego w ramach projektu „PLANOWANIE UNIWERSALNE – JAK ŻYĆ RAZEM, NIE OBOK SIEBIE.” Miałem możliwość wypowiedzenia się wraz z kilkoma innymi osobami z niepełnosprawnością. Naszym zadaniem było przedstawienie barier architektonicznych i pomysłów na takie zaplanowanie mieszkania by było ono przyjazne dla osoby z daną niepełnosprawnością. Ja przedstawiałem na co zwraca uwagę osoba z silnym niedowidzeniem i niedosłuchem, jest kilka drobiazgów totalnie bez znaczenia dla osoby niewidomej, które są kluczowe (jak np. odpowiedni kolor blatów kuchennych czy posadzki) dla osoby, która tak jak ja coś jednak widzi i instynktownie kieruje się wzrokiem poruszając się po swoim mieszkaniu. O osobach niewidomych oglądaliśmy krótki film o starszej pani, której studenci z projektu przeorganizowali mieszkanie. Swoje kilka zdań dodała też Pani Wiktoria Giec z naszej jednostki TPG. Warsztaty były przy okazji całkiem udanym treningiem z autoprezentacji, musiałem na spontana poukładać sobie w głowie kilka najważniejszych argumentów, by już po kilku kwadransach przedstawić je przez mikrofon. Wydaje mi się, że w jakiś sposób dotarłem do słuchaczy. Na pewno warto brać udział w takich inicjatywach.

Paweł Bieliński

Dodatkowo podczas seminarium Pomorska Jednostka TPG zorganizowała symulacje różnych rodzajów uszkodzeń wzroku. Uczestnicy mogli nałożyć gogle symulacyjne, wykonać kilka ćwiczeń uświadamiających jak ważne jest dostosowanie otoczenia dla osób słabowidzących i niewidomych. Była również okazja aby porozmawiać o różnych metodach komunikacji z osobami głuchoniewidomymi z Natalią Encminger wolontariuszką TPG, która prowadziła warsztaty symulacyjne.